ΤΟ ΔΕΝΔΡΑΚΙ 22/9/2023

 ΤΟ ΔΕΝΔΡΑΚΙ

Ένα δενδράκι,

τόσο δα μικράκι.

Στον ήλιο καμαρώνει,

πως συνέχεια μεγαλώνει.

Έχει και κλαδάκια, σαν μικρά χεράκια,

πάνω του ξεκουράζει τα πουλάκια.

Σήμερα έχει επέτειο,

θυμάται της ζωής του το γενέθλιο.

Φυσάει άνεμος γερός,

του δάσους ξεκινάει ο χορός.

Τα κλαδιά τους ζωηρά κουνάνε,

από μακριά μας χαιρετάνε.

Το φθινόπωρο και τον χειμώνα,

τα ζωάκια μέσα του βρήκανε ξενώνα.

Την άνοιξη ανθίζει,

τον κόσμο αρωματίζει.

Το καλοκαίρι μας δροσίζει,

τη σκιά του μας χαρίζει.

Τώρα πια έχει γεράσει,

τα κλαδιά του έχουν σπάσει.

Τα πουλιά που κελαηδούνε,

πάνω του πια δεν σταματούνε.

Την γοητεία του έχει χάσει,

περνάει πλέον σε άλλη φάση.

Μα εμείς το ευχαριστούμε,

τη φύση του θα βοηθούμε και

πάλι θα ωφεληθούμε.

Φροντίζοντας, ποτίζοντας τα δέντρα,

προσέχοντας τα δάση νύχτα-μέρα.

ΕΠΙΤΟΊΧΙΟ

 ΕΠΙΤΟΙΧΙΟ

Πάνω σε έναν τοίχο,

γράφω στίχο-στίχο.

Από ένα ράδιο ακούω του τραγουδιού τον ήχο.

Κουρασμένος, καθισμένος,

από την φύση γοητευμένος,

Τα οχήματα περνάνε, σαν παλμός καρδιάς,

ποτέ δεν σταματάνε.

Τα όνειρά μας κυνηγάμε και

τρέχουμε για όσα αγαπάμε.

Σαν αδέσποτα γυρνάμε,

το καλό αναζητάμε.

Αγορές και προϊόντα,

τα χρόνια μας τα διαφυγόντα.

Οι γάτες νιαουρίζουν και

τα σκυλιά μας φοβερίζουν.

Ο ήλιος χαμηλώνει,

η ώρα μας νυχτώνει.

Ο ουρανός μας ενώνει,

την αστροφεγγιά του ρίχνει σαν σεντόνι.

Γίνεται οθόνη με το φεγγάρι την

βραδιά μας συμπληρώνει.

Τραβώ μια φωτογραφία,

αυτήν την πανδαισία.

Πέρασε μια όμορφη κυρία,

με κοιτάει με απορία.

Τα μάτια της ωραία,

μα δεν κάνουμε παρέα.

Με βιασύνη επιταχύνει,

καθώς το βλέμμα της απομακρύνει.

Βυθισμένη με τη σκέψη,

την οικογένεια να θρέψει.

Σηκώθηκα από τον τοίχο,

ήρθε η ώρα για να φύγω.

Ολοκλήρωσα τον στίχο,

ζωγράφησα τον ήχο.

22/9/2023

ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

 Ψίλλους έψαχνα στα άχυρα ,
συλλογή έκανα από κρύες καρδιές με κλειστά παράθυρα.
Κόσμο είδα χιλιάδες με προσπέρασαν
σαν να ήτανε πασάδες, μάτια γεμάτα αγριάδες.

Πλήθος μέτρησα σε αριθμούς μεγάλους,
όμως κοίταζαν αδιάφορα από βάθους.
Ψάχνουνε, αναζητούν χρυσό σε ράβδους.
Σε κοιτάνε σαν αγάλματα, κενό το βλέμμα,
ψυχές θαμμένες στα χαλάσματα.

Ξένος μέσα στους ξένους,

μόνος μέσα στους μόνους,
όλοι μαζί μοιάζουμε με κλώνους.

Δίχως σκέψεις, δίχως λέξεις, 
κοίτα να μην μπλέξεις !!
Δίχως συναισθήματα
ζούμε με εξαρτήματα,
στις ψυχές μας εξανθήματα.

Νέοι, μωρά, μεγάλοι, 
σαν να ζούμε σε κοινωνία άλλη,
απλά γαβγίζουμε σαν παπαγάλοι.

Σε πόλεις και μεγαλουπόλεις,
χτίζουμε πολυκατοικίες και 
λογαριάζουμε με αδικίες.

Κτίσματα, Μέγαρα, Κοσμήματα και Μεγαλεία,
μέσα μας όμως νιώθουμε  ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ!!!

H ΒΑΠΤΙΣΙΣ

 ΤΩ ΚΑΙΡΩ ΕΚΕΙΝΩ ΠΑΡΑΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΕΠΙ ΤΟΝ ΙΟΡΔΑΝΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΘΗΝΑΙ ΥΠ' ΑΥΤΟΥ. Ο ΔΕ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΕΚΩΛΥΕΝ ΑΥΤΟΝ ΛΕΓΩΝ, ΕΓΩ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΩ ΥΠΟ ΣΟΥ ΒΑΠΤΙΣΘΗΝΑΙ, ΚΑΙ ΣΥ ΕΡΧΗ ΠΡΟΣ ΜΕ;
ΑΠΟΚΡΙΘΕΙΣ ΔΕ ΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ, ΑΦΕΣ ΑΡΤΙ, ΟΥΤΩ ΓΑΡ ΠΡΕΠΟΝ ΕΣΤΙΝ ΗΜΙΝ ΠΛΗΡΩΣΑΙ ΠΑΣΑΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ. ΤΟΤΕ ΑΦΙΗΣΙΝ ΑΥΤΟ, ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΕΒΗ ΕΥΘΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ , ΚΑΙΙΔΟΥ ΑΝΕΩΧΘΗΣΑΝ ΑΥΤΩ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ, ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΝ ΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΝ ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΕΠ' ΑΥΤΟΝ. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΦΩΝΗ ΕΚ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩΝ ΛΕΓΟΥΣΑ, ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ, ΕΝ Ω ΕΥΔΟΚΗΣΑ. (ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΕΦ.Γ ΣΤΙΧΟΙ 13-17)

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

 

ΖΗ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ !!!

ΖΗΤΩ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ !!!

ΖΗΤΩ Η ΘΡΑΚΗ !!!

ΖΗΤΩ Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ !!!

ΖΗΤΩ Η ΚΥΠΡΟΣ !!!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ !!!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ !!!

ΖΉΤΩ ΤΟ ΙΠΠΙΚΟ-ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ !!!

ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ !!!

ΖΗΤΩ Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ !!!

ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ !!!

ΕΙΘΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΑΓΑΠΗ, ΟΜΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ !!!

 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΩΝ ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΟΙ ΑΝΕΡΑΣΤΟΙ ΑΓΕΥΣΤΟΙ ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ, ΧΛΙΑΡΟΙ , ΑΒΟΥΛΟΙ ΟΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ, ΧΡΗΜΑΤΟΛΑΤΡΕΣ, ΦΑΝΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ, ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ , ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟΙ, ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ , ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΟΛΑΤΡΕΙΑ.

ΦΩΤΙΕΣ, ΣΕΙΣΜΟΙ, ΠΟΛΕΜΟΙ , ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ , ΠΕΙΝΑ , ΦΤΩΧΕΙΑ , ΜΑ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΝΑΠΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ. ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΘΕΟΙ ΑΘΡΗΣΚΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ.. ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΕΝΑ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΓΩΝΑ... ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΞΑΠΛΑ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ , ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ. ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΘΕΟΜΑΧΟΥΜΕ , ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΔΥΝΑΜΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ, ΤΟΝ ΑΦΥΣΙΚΟ ΡΟΛΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΤΟΠΟΘΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ....

ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΨΕΙΣ ΤΟ ΕΓΩ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΜΜΕΝΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ...

ΑΝ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΜΑΥΡΩΝΕΙΣ ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ Ή ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝΕ.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΘΑΜΕ , ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΥΝΕΤΙΖΕΙ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΕΙ , ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.

ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΟΝΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΑ ΜΙΣΟ ΚΡΕΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ... ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΑΞΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΕΝΕΧΕΙΡΟΥ Ή ΤΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ...

ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ , ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΦΑΣΙΑ. ΔΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ... ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ... ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΡΕΜΟΣΒΗΝΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ....

ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΟΥ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ , ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΔΙΧΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΣ Ή ΔΙΑΒΟΛΟΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ Ή ΧΑΟΣ

ΑΓΑΠΗ Ή ΚΟΛΑΣΗ !!!

ΜΕΤΑΝΟΙΑ Ή ΠΑΡΑΝΟΙΑ !!!

ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ Ή ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ(ΔΙΑΛΥΣΗ) !!!

ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΔΙΑ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ !!!

ΑΜΗΝ !!!