ΤΟ ΔΕΝΔΡΑΚΙ
Ένα δενδράκι,
τόσο δα μικράκι.
Στον ήλιο καμαρώνει,
πως συνέχεια μεγαλώνει.
Έχει και κλαδάκια, σαν μικρά χεράκια,
πάνω του ξεκουράζει τα πουλάκια.
Σήμερα έχει επέτειο,
θυμάται της ζωής του το γενέθλιο.
Φυσάει άνεμος γερός,
του δάσους ξεκινάει ο χορός.
Τα κλαδιά τους ζωηρά κουνάνε,
από μακριά μας χαιρετάνε.
Το φθινόπωρο και τον χειμώνα,
τα ζωάκια μέσα του βρήκανε ξενώνα.
Την άνοιξη ανθίζει,
τον κόσμο αρωματίζει.
Το καλοκαίρι μας δροσίζει,
τη σκιά του μας χαρίζει.
Τώρα πια έχει γεράσει,
τα κλαδιά του έχουν σπάσει.
Τα πουλιά που κελαηδούνε,
πάνω του πια δεν σταματούνε.
Την γοητεία του έχει χάσει,
περνάει πλέον σε άλλη φάση.
Μα εμείς το ευχαριστούμε,
τη φύση του θα βοηθούμε και
πάλι θα ωφεληθούμε.
Φροντίζοντας, ποτίζοντας τα δέντρα,
προσέχοντας τα δάση νύχτα-μέρα.
